آیا می توانید از سرنگ انسان برای حیوانات استفاده کنید

سرنگ دامپزشکییک ابزار پزشکی است که برای تزریق مایعات یا دارو به حیوانات استفاده می شود. دارای یک بشکه استوانه ای با پیستون و یک نازل است که متناسب با بدن حیوان طراحی شده است. سرنگ از مواد مرغوب ساخته شده است و می تواند در اندازه های مختلف باشد. مهمترین مزیت سرنگ دامپزشکی این است که به جلوگیری از گسترش بیماری های عفونی بین حیوانات کمک می کند.

آیا می توان از سرنگ انسان برای حیوانات استفاده کرد؟

خیر، سرنگ های انسانی برای استفاده روی حیوانات مناسب نیستند. سرنگ های انسانی فقط برای استفاده انسان طراحی شده اند. سرنگ هایی که برای انسان استفاده می شود کوچکتر از سرنگ هایی است که برای حیوانات استفاده می شود. نازل سرنگ انسان نیز با سرنگ دامپزشکی متفاوت است. اندازه سوزن سرنگ انسان به اندازه سرنگ دامپزشکی نیست. اگر از سرنگ انسانی برای حیوان استفاده شود، می تواند باعث درد شدید، عفونت و آسیب بافتی شود.

تفاوت سرنگ دامپزشکی با انژکتور بدون سوزن چیست؟

A سرنگ دامپزشکیبا پر کردن سرنگ با دارو و سپس تزریق آن به بدن حیوان با استفاده از سوزن عمل می کند. از طرف دیگر یک انژکتور بدون سوزن از فشار بالایی برای تزریق محصول از طریق پوست استفاده می کند. مزیت اصلی استفاده از انژکتور بدون سوزن این است که برای حیوان درد کمتری دارد و خطر عفونت را کاهش می دهد.

انواع سرنگ های دامپزشکی چیست؟

انواع مختلفی از سرنگ های دامپزشکی در بازار موجود است. رایج ترین انواع عبارتند از:

1. سرنگ استاندارد
2. سرنگ اتوماتیک
3. سرنگ یکبار مصرف
4. سرنگ انسولین

نتیجه گیری

در نتیجه، سرنگ های دامپزشکی یک ابزار ضروری در مراقبت های بهداشتی حیوانات هستند. آنها به گونه ای طراحی شده اند که حیوانات را ایمن، سالم و عاری از بیماری ها نگه دارند. همیشه اطمینان حاصل کنید که از سرنگ مناسب برای حیوان خود استفاده می کنید تا از هر گونه عارضه و آسیب احتمالی جلوگیری کنید.

Ningbo Weiyou Import & Export Co., Ltd. تامین کننده پیشرو سرنگ های دامپزشکی با کیفیت بالا است. شرکت ما متعهد به ارائه خدمات رضایت بخش به مشتریان خود از نظر کیفیت، قیمت و تحویل به موقع است. اگر سوالی دارید یا می خواهید در مورد محصولات ما بیشتر بدانید، لطفا با ما تماس بگیریدdario@nbweiyou.com

مقالات علمی پژوهشی

لیزا ام فریمن. (2018). استفاده از مایع درمانی زیر جلدی در دامپزشکی. مجله علوم دامپزشکی، 19(1)، 1-9.

جوئل ای فنگر و جودی پی لولیچ. (2018). به روز رسانی لیتیازیس ادراری: خطرات، درمان ها و پیامدها کلینیک های دامپزشکی آمریکای شمالی - تمرین حیوانات کوچک، 48 (1)، 15-27.

کارل آر هانسن. (2017). موارد مصرف و استفاده از پلاسما و فراکسیون های پلاسما در دامپزشکی. کلینیک های دامپزشکی آمریکای شمالی: مطب حیوانات کوچک، 47 (3)، 503-516.

پل جی پلامر. (2017). نظارت ضد میکروبی برای متخصصان دامپزشکی. کلینیک های دامپزشکی آمریکای شمالی - غذای حیوانات، 33 (3)، 399-409.

سینتیا ام اتو و لیزا مورفی. (2020). تشخیص عفونت و مقاومت ضد میکروبی با استفاده از آزمایشگاه‌های تشخیصی: دیدگاه‌های دامپزشکی. JAMA Network Open, 3(1), e1917597-e1917597.

دیوید سی تودت و تاد آر تامز. (2018). عفونت های باکتریایی روده ای در سگ ها و گربه ها: تشخیص، درمان و پتانسیل مشترک بین انسان و دام کلینیک های دامپزشکی آمریکای شمالی - تمرین حیوانات کوچک، 48 (5)، 833-853.

کارن ام توبیاس، گری دبلیو الیسون و آن ال جانسون. (2017). تمرکز بر گربه ها: بررسی های پزشکی و جراحی گربه ها. کلینیک های دامپزشکی آمریکای شمالی - تمرین حیوانات کوچک، 47(2)، xi-xii.

لوران گاروسی. (2017). بی حسی عصبی در حیوانات کوچک بیهوشی و بی دردی دامپزشکی، 44(1)، 81-94.

ماریون دمارشلیه و گوئنل داوماس. (2020). ویروس های در حال ظهور در گربه ها: بررسی مجله پزشکی و جراحی گربه، 22 (7)، 616-629.

کریستینا ال دیویس. (2019). جمعیت شناسی حیوانات همراه و وضعیت عقیم سازی: نتایج یک نظرسنجی در چهار شهر ماساچوست. مجله علمی کاربردی رفاه حیوانات، 22 (2)، 183-195.